20 jier nei 2005
It is 2025, 20 jier nei 2005. De tiid dat minsken noch gjin telefoan yn 'e bûse hiene – útsein Gabrielle, dy't der al ien hie. Arjan net, en hy hat der no noch gjinien. Wy lêze poëzy foar út 2005 fan Pier Boorsma, doe't er noch jong wie.
Gabrielle wie yn it Brouwdok foar in optreden fan Hannah Hoogsteen en Minne Pryster. Arjan fertelde hoe’t er by LIET in priis wûn hat, wylst Gabrielle fertelt oer Snowy, dy't se ynsliepe litten hat.
Wiuwert en mummies. Wat is dêr eins no noch mear te dwaan? Wy sprutsen oer Purrito, dy't mei Ald & Nij ûnder de bank krûpt, en oer Cambuur: fjoerwurk, it nije stadion, en de rellen fan decoronatiid.
Gabrielle fertelde hoe’t har roman einlings foarm krijt, wylst Arjan yn de bus yn 'e stoarm siet nei Morra.
Wy seachen films: Nosferatu, Flow en Wicked. Arjan skreau in gedicht foar Snowy en joech in tip oer hoe'tst fergees mei de bus giest. Wy hiene it oer goeie foarnimmens en moderne boeken.
